ข้ามไปที่เนื้อหาหลัก

MINV — TAKE YOU DOWN



T A K E    Y O U    D O W N





"อื้อ!" 


ริมฝีปากหนาทาบทับลงมาบนริมฝีปากบางอย่างนุ่มนวลทว่าแนบชิดจนแทบจะไร้ช่องว่าง ใบหน้าเห่อร้อน ยามที่ลิ้นร้อนนั่นขยับเข้ามาสำรวจในโพรงปาก ทักทายฟันเขี้ยวซี่เล็กๆน่ารัก ผละออกแล้วเข้าไปใหม่ ไม่ปล่อยให้อีกคนที่สูดหายใจเต็มที่ เสียงน่าอายของการแลกลิ้นและน้ำลาย ในจังหวะที่ผละออกดวงตาคมมองใบหน้าของคนรักที่ดูจะอ้อนวอนเขาผ่านสายตาอย่างน่ารัก 



"ไม่ไหวแล้วถ้าจะให้ทนจนไปถึงหอ ใช่ไหมครับ?"


ริมฝีปากเจ่อๆเพราะถูกขบกัดเม้มเป็นเส้นตรง หัวทุยพงกขึ้นลง จีมินยิ้มกับท่าทางน่ารักนั่น แทฮยองหน้าแดง ดวงตาปรือปรอย อ้อมแขนนั้นคล้องคอในขณะที่จีมินอุ้มอีกคนจนขาลอยจากพื้นห้องซ้อมที่มีร่องรอยขีดข่วนของเท้า






ร่างกายในเสื้อผ้าหลวมๆเนื้อดีนั่นเอนลงไปกับพื้นห้องซ้อม แขนโอบคล้องรอบคอของนักเต้น ดวงตากลมโตจ้องมองแววตาแพรวพราวของคนด้านบน 

อีกครั้งที่ริมฝีปากหนาจูบลงบนริมฝีปากของแทฮยอง เสียงหายใจ ยิ่งจูบนั้นถลำลึกเท่าไหร่ มือเรียวยิ่งคล้องคออีกคนลงมาแนบแน่น ร่างกายของพวกเขาราวกับจะหลอมรวม 

จนกว่าแทฮยองจะพอใจ จนกว่าจีมินจะพอใจ พวกเขาสองคนจงผละออก นิ้วหยาบเคลื่อนมาเช็ดน้ำลายที่เปรอะแถวริมฝีปาก ลมหายใจอุ่นร้อนคลอเคลียไปกับข้างใบหูไล่ลงมายังลำคอ เพยงแค่ความอุ่นนั้นกระทบกับผิว แทฮยองก็แทบบ้า 


สัมผัสเปียกแฉะจากปลายลิ้นที่แตะลง จีมินสร้างร่องรอยรักไว้สองสามรอยบนลำคอระหงส์ ปลายจมูกทู่กดลงบนแนวสันกรามชัดเจนของคนรัก เสียงหัวเราะในลำคอแสนทุ้มต่ำดังออกมาอย่างสุขสม ห้องซ้อมนี้เก็บเสียง แถมยังได้ยินเสียงก้องกังวาน ดังนั้นเขาถึงได้ยินเสียงครางในลำคอแม้จะน้อยนิดทว่ามันกลับก้องไปทั่วห้อง ในตอนที่มือของเริ่มบีบเคล้นความนุ่มนวลด้านล่าง






Let me take you down
I really wanna take you down
And show you what I'm about
Can I take you now?
Your body, body, oh
Your body, body, up and down







แผ่นอกทั้งสองถูกใบหน้าหล่อเหลาซุกอย่างคนหาไออุ่น สัมผัสเย็นๆที่จุดเล็กๆซึ่งแต่งแต้มบนหน้าอกผ่านเนื้อผ้าบางเบานั้นทำให้คนที่นอนบนพื้นหวีดเสียงน่าอายออกมา แก้มใสระเรื่อจากพิษอารมณ์ซึ่งถูกชายหนุ่มปลุกปั่น เขารู้สึกเหมือนหลอมละลาย ร่างกายของเขามันช่างอ่อนเปลี้ย ยินยอม 



"อ๊ะ--"


มือเรียวสวยจิกทึ้งกลุ่มผมสีบลอนด์ของนักเต้นหนุ่มอย่างอดกลั้น เขาจะบ้าตายยามที่ได้ยินเสียงดูดกลืนบางอย่าง และความแสบร้อนบนจุดเล็กๆ และความหวาบหวิวยังส่งไปที่อีกข้างผ่านผ้าเนื้อบางของเสื้อที่กั้นไว้



แทฮยองมองแขนแกร่งที่นานๆทีจะได้เห็น กล้ามแขนยิ่งเด่นชัดเพราะการเกร็งแขนคร่อมตัวของเขาเอาไว้กับพื้น ดวงตาเรียวรีอันแสนร้ายกาจที่จ้องมาที่ใบหน้าของเขา เสียงหอบของแทฮยองเอง ทุกอย่างนี่มันเกินจะทน มือสองข้างยกขึ้นปิดใบหน้าเห่อร้อนของตน แทฮยองตัวจะแตกตายแล้ว


"เขินอะไรล่ะ หื้ม?"


"..จะ อึก..เอาจริงหรอ?" แทฮยองถาม เพราะที่ผ่านมาพวกเขาไม่เคยไปไกลถึงขั้นนั้น มันก็แค่ด้านนอก


"ฉันไม่ชอบล้อเล่นหรอกนะที่รัก"

"อื้อ!"


ริมฝีปากนั่นจุมพิตลงมาอีกครั้งราวกับย้ำเตือน จีมินมองเจ้าของริมฝีปากที่ถูกกัดจนเจ่อบวมเล็กน้อยอย่างน่ารัก 


"ครั้งแรกของเรา ฉันจะดูแลเป็นอย่างดี"


"ถ้าอย่างนั้น.."



แทฮยองคว้าไหล่แกร่งผลักอีกคนให้ลงไปนอนกับพื้นด้านล่าง ก้อนนิ่มๆสัมผัสลงน้ำหนักในจุดกลางตัว ดวงตากลมโตหยาดเยิ้มแรงอารมณ์ที่กำลังจะเพิ่มทวีคุณมองคนร้ายกาจด้านล่าง ก้นผ่านเนื้อผ้าหลวมบางลงน้ำหนักถูไถความแข็งแกร่งนั้นอย่างท้าทาย


So don't stop, girl, get it
Quit playin' with it
Can't wait no more
I wanna take you down
I really wanna take you down
Take you down, yeah





จีมินลุกขึ้นนั่งพิงกับกระจกอย่างรู้ใจ มองดูอีกคนกำลังเอาอกเอาใจเขาอย่างอวดเก่ง แทฮยองน่ารักนั่นก็จริง แต่แทฮยองก็น่าหมั่นเขี้ยวเช่นกัน ให้ตายสิ จะเล่นกับความอดทนอันมีต่ำของเขา พัคจีมินก็หวังว่าอีกคนคงจะเตรียมใจรับผลลัพธ์นั้นแล้ว



ดวงตากลมมองใบหน้ายั่วยวนของตนเองผ่านกระจก ใจของเขาเต้นระรัว 


เสียงครางหอบข้างหู แทฮยองทำหน้าที่เรียกว่ายั่วยวนอย่างร้ายกาจ จนคนที่กำลังถูกฝึกความอดทนกัดฟันแน่น ให้ตายสิ มือของจีมินกำแน่นอย่างอดกลั้น ลำคอเต็มไปด้วยเส้นเลือดที่ปูดโปนขึ้นเพราะเกร็ง เหงื่อกาฬไหลบนผิวขาว




Pretty girl, let's take it off in this room
No time to waste, girl, you know what we came to do
We got all night to try to get it right, girl





แทฮยองไม่ได้ถอดออกหมด เขาเพียงแค่ปลดกระดุมแล้วสวมมันไวเช่นนั้น ดวงตาเรียวมองมือสวยของคนรักกำลังแกะกระดุมบนเสื้อตัวหลวมนั่นออก จากบนลงล่าง ไหล่มนสีน้ำผึ้งกับหน้าท้องแบนราบนั่นช่างไร้มลทิน แต่อีกไม่นาน เขาจะเป็นคนทำลายมันให้หมดเอง ทั้งหมดนั่นจะกลายเป็นของเขา 





"เลิกเล่นได้แล้วคนสวย"


หมดเวลาสนุกของเด็กดื้อแล้ว เมื่อจีมินเห็นว่าลิ้นแดงๆนั่นแลบเลียริมฝีปากก่อนฟันขาวจะกัด แววตาเรียกร้องอ้อนวอนที่มีต่อเขามันทำให้หนุ่นักเต้นพอกันที 





Hope you're ready, hope you're ready, hope you're ready
I hope you're ready, babe, 'cause here we go
You know how we do




เขาจับอีกคนนอนลงบนพื้นอีกครั้ง ใบหน้าหล่อเหลาก้มลงไปจนหน้าผากชิดกัน เสียงหายใจได้ยินอย่างชัดเจน ริมฝีปากหนาขยับกระซิบถ้อยคำเบาๆด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ



"พร้อมไปขึ้นสวรรค์กันรึยัง ที่รัก"


"อ๊ะ อึก.."


มือร้อนบีบเคล้นเนื้อแน่นของก้นนิ่มที่แม้ว่าจะมีกางเกงหลวมๆทาบทับอยู่ จีมินกระชากข้อเท้าของคนที่นอนอยู่ มือนั้นไล่สัมผัสไปยังต้นขา จับมันแยกออกแล้วแทรกตัวเข้าไปด้านใน  



ซิปกางเกงของเขาถูกรูดลง บางอย่างนั้นหลังจากถูกรบกวนมานานก็ได้เวลาเอาคืน  แต่ยังไม่ใช่ตอนนี้ เพราะเขาต้องการที่จะให้ครั้งแรกของเราสองคนเหมือนสวรรค์ แทฮยองไม่ควรต้องเจ็บ 


"ฮื้อ"


จีมินหัวเราะกับท่าทางน่ารักของคนรักที่ดูจะอ่อนไหวกับสัมผัสของเขา เพียงแค่นิ้วแตะวนๆแล้วเข้าไปได้เพียงนิดเดียว อีกคนก็สะดุ้งร้องแถมยังเกร็งหน้าท้องจนเขาต้องก้มลงไปจูบบนหน้าท้องแบนราบนั่น 


"ไม่ต้องเกร็งนะครับคนดี"



"..อื้อ"


แทฮยองเชิดหน้า มองใบหน้าตนเองในกระจก เรือนร่างของเขาที่นอนอยู่บนพื้น คร่อมด้วยร่างกายของอีกคน แย่ที่มันเป็นมุมข้างทำให้เขาเห็นหมดนั่นแหละ แต่แย่กว่าคือการที่เขาเผลอมองนิ้วที่สอดเข้ามาลึกขึ้น มากขึ้น นานขึ้น ราวกับควานหาสมบัติล้ำค่า




รวมถึงสิ่งที่ออกมาหลังจากซิปถูกรูดรั้งลงมาด้วย มันกำลังตั้งตรงอย่างหยาบคายและร้ายกาจเหมือนเจ้าของของมันไม่มีผิด



"อ๊ะ--อื้ออ"


นิ้วของจีมินเข้าและออกช้าๆ ปรนเปรอให้ใบหน้าแดงก่ำแดงยิ่งขึ้น แทฮยองตัวแดงไปหมด ส่วนนั้นของเขาเองก็ยังไม่ได้ปลดปล่อย สวรรค์ที่ไหนกัน พัคจีมินจอมหลอกลวง 



พูดถึงสวรรค์  สวรรค์ก็มา นิ้วที่ดึงเข้าออกจนได้ยินเสียงน่าอายนั่นออกไปแล้ว แต่บางสิ่งกลับแทนเข้ามา ค่อยๆ ทว่ามันกลับอึดอัด 


เขามองเงาสะท้อนในกระจก พัคจีมินโถมตัวลงมาอย่างช้าๆเหมือนตอนที่เต้นไถกับพื้น จะบ้าตายเมื่อมันเข้ามาลึกมากจนจุกไปหมด ดวงตาคู่สวยคลอเคล้าด้วยน้ำตา มือข้างหนึ่งของเขายกขึ้นปิดปากไว้ ในขณะที่อีกมือถูกมือหนากอบกุม 

“อึก!— อื้อออ”

จีมินดึงมือของแทฮยองมาใกล้กับจุดกลางตัวของแทฮยอง มือของแทฮยองกอบกุมมันในขณะที่จีมินเป็นคนชักนำให้ขยับไปตามจังหวะ ร่างกายของแทฮยองโยกตามแรงกระทั้นกระแทก 



ลึกสุดใจ เขาอย่างจะกรีดร้องออกมา ปลายเท้าจิกเกร็ง ขาของเขาอ้ากว้างขึ้นอย่างไม่ผ่านการคิด มันเป็นไปตามกลไกล เขาสัมผัสได้ถึงแรงบีบกระทัดของตนเองเนื่องจากสิ่งแปลกปลอมกำลังรุกราน

สะโพกสอบเคลื่อนกายเข้าหา ราวคลื่นทะเลซัดที่ค่อยๆทวีคูณแรงข้นตามลมพัดพา 

ไม่รู้ทำไม แทฮยองไม่กล้ามองกระจกอีกต่อไป ท่าทางนี้การกระทำที่กำลังทำอยู่นี้มันน่าอับอาย เขาเขินจนอยากจะหายไป อยากจะให้จีมินกดเขาจนจมกับพื้นแทบไม่เหลือ ยิ่งเขารัดแน่น เขายิ่งได้ยินเสียงครางต่ำอย่างสุขสมของคนด้านบน เอวสอบกระทั้นเข้าอย่างมีลีลา ช้าเนิบนาบ แต่ก็ทำเอาแทฮยองแทบกลั้นหายใจ


"อื้อ! อะๆอ๊ะ" 


มือของเขายังปรนเปรอไม่หยุด จีมินละมือออกแล้วใส่ใจกับการขยับสะโพกมากขึ้น ในขณะที่แทฮยองได้อิสระในการจะปลดปล่อยตนเอง เขาเร่งจังหวะขึ้นจนไม่นาน ของเหลวที่ออกมาจากส่วนปลายก็เปรอะเต็มหน้าท้องที่ยุบพองตามจังหวะการหายใจของเขา


ลำคอขาวของจีมินมีแต่เหงื่อกาฬที่ไหล อกแกร่งและหน้าท้องที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อสวยกับวีคัทแสนทรงเสน่ห์นั้นเด่นชัดเป็นรอยนูนออกมาเพราะเสื้อกล้ามที่เปียกจนลู่แนบเนื้อ แทฮยองกัดปากด้วยความเสียดเสียวจากการเสียดสีของแท่งร้อนในโพรงอุ่น



เขาไม่รู้อะไรอีกแล้ว เมื่อมองเห็นดวงตาเรียวของจีมินกำลังจ้องจากด้านบน สะโพกของแทฮยองแอ่นรับ เนื้อแนบเนื้อ เสียงมันน่าอาย แต่เขาไม่สนใจอะไรอีก ราวกับขาดอากาศหายใจเนื่องจากจมอยู่ในทะเลลึก ทว่ามันก็มีความสุขดี



สมองของแทฮยองเขาโพลนเมื่อบางอย่างฉีดเข้ามา ความสุขสมแล่นผ่านจากช่วงล่างปั่นป่วนท้อง และเขาคิดว่านั่นคงเป็นคำว่าสวรรค์ที่พัคจีมินมอบให้  ร่างกายเกร็งกระตุก หน้าท้องยุบพองถี่ๆอกบางกระเพื่อม จีมินขยับใบหน้าเข้ามาแม้ว่าอีกคนจะหอบเช่นกัน แทฮยองเอนใบหน้าไปทางด้านซ้าย ริมฝีปากอิ่มจรดลงบนใบหู ก่อนฟันคมจะขบกัดมันเบาๆ จีมินไม่ได้ถอดถอนตัวออกไป 


"อีกรอบไหม?"

จีมินหัวเราะเบาๆเมื่ออีกคนไม่ได้ส่ายหน้า แต่ปากบางกำลังเบะ ทั้งๆที่ใบหน้าแดงก่ำ แต่ดวงตาที่จ้องมานั้น..ดื้อเอาเรื่อง


"น่าอายชะมัด ฉันขอไปอยู่บนตัวนายแบบเดิมไม่ได้หรอจีมินอา.."

"ไม่ได้ครับ"

"แต่.."


"ไม่มีแต่ ฉันยังเก็บค่าสอนไม่ครบเลย ค่าตัวฉันแพงนะเด็กน้อย" นิ้วชี้จรดลงบนริมฝีปากของแทฮยองที่ลุกขึ้นเตรียมจะนั่ง นักเต้นหนุ่มส่ายหน้าก่อนจะใช้มือทั้งสองแตะที่ไหล่บาง กดลงไปนอนบนพื้นเหมือนเดิม แม้อีกคนจะส่งเสียงไม่พอใจก็ตาม 


"I wanna take you down baby"



บทรักร้อนแรงราวกับทะเลลึกเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง พร้อมกับเสียงครางอันสุขสมของคนสองคน



Take you down
I swear I wanna take you down, baby, yeah
Let me take you down, baby, take you down















ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

taehyung is that your daddy? — minv

Taehyung is that your daddy?  “แทฮยอง นั่นพ่อมึงหรอวะ” เด็กหนุ่มที่นั่งก้มหน้าอยู่หน้าห้องกระจกกับเพื่อนของเขาสองสามคนเงยหน้าขึ้นมา เมื่อมีคนสะกิดเขาที่กำลังก้มหน้ามองพื้น ทำเหมือนกำลังสำนึกแต่ที่จริงก็แค่ประหม่าเฉยๆ  ใบหน้าหล่อเหลาของเด็กหนุ่มมัธยมปลายที่มีรอยฟกช้ำแถวมุมปากและผ้นพันแผลที่พันรอบนิ้ว ทุกสายตาที่อยู่ตรงนี้หันไปมองผู้มาใหม่ที่สันนิฐานกันไปแล้วว่าเป็นพ่อของคิมแทฮยองกำลังเดินเข้าไปในห้องกระจกเพื่อคุยกับครูในเรื่องที่เกิดขึ้นและแจ้งพฤติกรรมของนักเรียนในปกครอง “เอ่อ..คงงั้น” เสียงที่ตอบนั้นแผ่วเบา เพื่อนๆรอบตัวนั้นก็คิดว่าอย่างแทฮยองเองก็รู้สึกผิดและกลัวพ่อแม่จะรู้ แต่ใครจะรู้ที่เขาต้องพูดเสียงเบานั่นก็เพราะรอยยิ้มที่ส่งมาให้นั่นต่างหาก ทำเอาขนลุกเลยล่ะ “พ่อมึงยิ้มให้มึงด้วยว่ะ เป็นแม่กูนะคงหน้าถมึงทึงมาแน่ๆ เขาดูใจดีว่ะ มิน่ามึงถึงนิสัยเสียแบบนี้55555” “สัด” แทฮยองทำท่าจะศอกใส่เพื่อนปากดีของตัวเอง ที่บังอาจหลอกด่าเขา แต่ถึงอย่างนั้นใบหน้าของหนุ่มหล่อสุดป็อปของโรงเรียนชายล้วนแห่งนี้ ก็ไม่ได้มีแววเล่นเลยแม้แต่น้อย แม้ว่าควรจะช

MINV — crypticness

“ อื้อ !!”  ใบหน้าเรียวหันหนีริมฝีปากของคนเป็นเด็ก แต่กระนั้นเพราะฤทธิ์ยาทำให้เขาขยับตัวไม่ได้ ทำได้แค่ร้องครวญคราง ยามที่ถูกสัมผัสกาย ภายในบ้านหลังเดิม แต่กลับดูน่ากลัวมากในเวลานี้ ปาร์คจีมินยกยิ้มที่มุมปาก ยามเห็นแววตาแข็งกร้าวที่ไม่เคยได้เห็นจากคุณพ่อบุญธรรมของเขาเสียเท่าไหร่ " อ้าปากหน่อย เร็ว!"  มือเล็กๆทว่าเรี่ยวแรงกลับมหาศาลนั่นบีบเข้าที่แก้มสองข้างจนทำให้แทฮยองอ้าปาก ปล่อยให้ลิ้นจากอีกคนเข้ามาสำรวจายในได้ แทฮยองไม่รู้ว่ายาอะไรที่คนตรงหน้าแดงใส่เขาในตอนที่จูบกันเมื่อครู่ แต่ว่ามันทำให้เขาเพียงแค่ขยับปากร้องเท่านั้น ขยับร่างกายไม่ได้เหมือนถูกตัดเส้นประสาท ดวงตาพร่าเลือนมองฟันคมที่กัดริมฝีปากของเขาอย่างเอาแต่ใจ  เปลือกตาของแทฮยองหนักขึ้นทุกวินาที รับจูบละผละออกอยู่หลายนาทีจนกระทั่งพอใจ จีมินถอยออกมาใช้หลังมือเช็ดน้ำลายที่มุมปากของตัวเอง ดวงตาเรียวมองใหน้าที่ขึ้นสีและเสียงหอบหายใจจากอีกฝ่าย เขาค่อนข้างพอใจ นี่แหละคือสิ่งที่เขาต้องการมาตลอด นี่แหละ มันถึงเวลาเสียที " ไม่คิดเลยนะว่าจากเด็กอายุสิบห้าในตอนนั้นจะโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ที่ส

MINV — Please forgive me daddy / cut

Please forgive me daddy " เราเลิกกันไหม ? ปาร์คจีมิน " สิ้นประโยคนั้นเหมือนสติของปาร์คจีมินขาดผึง เขามองคนตรงหน้าที่ไม่มีแม้แต่ความลังเล แทฮยองไม่ร้องไห้ แต่จ้องมาที่จีมินอย่างจริงจัง ในตอนนั้นหัวของจีมินมีแต่ความไม่เข้าใจ ทำไมแทฮยองถึงพูดมันออกมาได้ง่ายอย่างนั้น " ฉันไม่เลิก " เขาจะไม่ยอมให้แทฮยองทิ้งเขาไป ทิ้งเขาเหมือนผู้หญิงคนนั้น ไม่ทันตั้งตัว ริมฝีปากบางของแทฮยองก็ถูกครอบครองโดยปากของอีกคน จีมินกดจูบลงมาอย่างแนบแน่น มือหยาบคว้าท้ายทอยของอีกฝ่ายดึงรั้งให้แนบชิด จนได้ยินเสียงหายใจและเสียงครางประท้วงอย่างไม่พอใจของอีกฝ่ายอย่างชัดเจน ลิ้นร้อนกวาดเข้าไปสำรวจในโพรงปาก เกี่ยวตวัดกับอวัยวะเดียวกันที่เอาแต่ต่อต้าน จีมินเอื้อมมือไปบีบปลายคางเมื่อแทฮยองพยายามจะหันหน้าหลีกหนี แรงบีบที่ไม่น้อยทำให้แทฮยองเจ็บจนต้องเอามือไปกำข้อมือของคนที่คร่อมร่างเขาไว้ให้ปล่อย ทั้งสองคนแลกลิ้นกันอยู่นานจนในที่สุดจีมินเป็นเป็นฝ่ายผละออก ดวงตาเรียวมองคนใต้ร่างที่หอบหายใจอย่างเหนื่อย ใบหน้าสวยที่ขึ้นสีแดงระเรื่อ ดวงตาหวานเยิ้มคลอไปด้วยน