snake is preying on you หากย้อนเวลากลับไปได้ คิมแทฮยองจะไม่เปิดประตูบ้านรับศัตรูเข้ามา อย่างเด็ดขาด “ก้าวขาออกไปอีกก้าวเดียว ฉันจะฆ่ามันซะ” ดวงตากลมโตจ้องไปที่สิ่งที่อยู่ในมือของอีกฝ่าย แม้แววตาของเขาจะแข็งกร้าวทว่ากลับสั่นระริกเมื่อมองเห็นสัตว์เลี้ยงของเขากำลังดิ้นรนออกจากมือของมัจจุราช ที่สามารถฆ่าได้ทั้งมันและเจ้าของของมัน “วางมันลง..เถอะนะ” เขาไม่มีทางเอาชีวิตเล็กๆของแมวเขามาเสี่ยงกับเรื่องนี้ เด็กหนุ่มวิ่งเข้าไปรับแมวมาจากอีกฝ่ายที่นอนอยู่บนเตียง เรือนผมสีน้ำเงินประกายเขียวกับดวงตาดุของคนคนนั้น หากเป็นคนอื่นที่ไม่รู้อะไรมาก่อนก็คงตกหลุมรักได้ไม่ยาก แต่ใครจะรู้ว่าผู้ชายคนนั้น—ไม่ใช่คน “วันนี้ฉันไม่ฆ่ามัน พรุ่งนี้ฉันก็อาจจะฆ่ามัน อย่ารักมันให้มากนัก ที่รัก” ดวงตานั่นจ้องมองเจ้าขนปุยในอ้อมแขนของเด็กหนุ่ม แทฮยองนั่งลงบนพื้นกอดมันเอาไว้แน่นราวกับหวงแหนเหนือสิ่งใด ครอบครัวของเขาก็คือมัน เจ้าแมวนี่เป็นสิ่งสำคัญอย่างหนึ่งในชีวิตของเขา “เมื่อไหร่จะไปสักที ถ้านายจะฆ่าฉันก็ฆ่าเลยสิ” “ถึงจะรับประกันไม่ได้ว่าฉันจะพลั้งมือฆ่าเธอไหม แต่..อย่าไล่ฉัน” “ท